Afgelopen week bezocht ik in Andalusië het dorp Frigiliana. Dit plaatsje ligt enkele kilometers landinwaarts van de populaire badplaats Nerja, maar ligt in een totaal andere setting. Daar waar Nerja het moet hebben van de ligging aan de Middellandse Zee, daar ligt Frigiliana in een fraai berglandschap. Frigiliana mag zich een van de mooiste dorpen van Andalusië noemen, het behoort volgens de website ‘Pueblos Más Bonitos de España’ zelfs tot de mooiste dorpen van heel Spanje. Enkele keren is Frigiliana zelfs uitgeroepen tot het mooiste dorp van Spanje.
Zo’n status brengt vaak als nadeel met zich mee dat een plaatsje als Frigiliana massaal bezocht wordt door toeristen. Op het moment dat ik vanuit Granada naar Frigiliana vertrok, hoopte ik dat het mee zou vallen met de drukte. Op het eerste gezicht was dat ook zo. De gratis parkeerplaatsen langs de MA-5105 waren grotendeels vrij en ik kon mijn huurauto gemakkelijk kwijt. Toen ik bij de rotonde in het hart van Frigiliana aankwam, vreesde ik het ergste. Aan de linkerkant was een markt gaande en rechts stonden 4 of 5 touringcars geparkeerd. Dat betekent dat er ‘s morgens rond tienen al minstens zo’n tweehonderd toeristen in het dorp rond zouden moeten lopen.
De eerste indruk die ik krijg, bevestigt wat ik al vermoedde: de schoonheid van het dorp wordt deels verhuld door de kuddes met toeristen die door het historische deel van Frigiliana rondlopen. Ik noem het kuddedieren, vanwege hun gedrag. Ze volgen als makke schapen de leider van de kudde, die meestal zijn of haar positie kenbaar maakt door middel van een paraplu of vlaggetje.
Mogelijk vinden mensen die ooit onderdeel van zo’n kudde geweest zijn, het beledigend of denigrerend dat ik ze zo noem, maar als je objectief zo’n groep toeristen observeert, dan zul je zien dat ze zich als een kudde gedragen. Het blind volgen van de leider zorgt ervoor dat je geen oog meer hebt voor de schoonheid om je heen. Resultaat: je loopt met z’n allen door de hoofdstraat met winkeltjes en vergeet de zijstraten in te schieten, waar je de werkelijke beauty van het dorp dat je bezoekt kunt ervaren.
Voor wie geen onderdeel van zo’n kudde toeristen is, is de aanwezigheid van dergelijke groepen nog irritanter. Ze zorgen voor een onnatuurlijk uiterlijk van straten en pleinen, blijven vaak te lang op een plek staan, zodat anderen geen fatsoenlijke foto’s kunnen maken en misschien wel het vervelendste is de asociale manier waarop ze zich door straten voortbewegen: alsof het ineens eenrichtingsstraten worden waar geen ruimte gelaten wordt door mensen die van de andere kant aan komen lopen.
Voor mij zijn kuddes toeristen als een berg vogelpoep op een auto of een zwerm muggen op een terras: ze voegen niets toe en zorgen alleen maar voor ellende. Wil je de ware schoonheid van een dorp zien, ga dan in een klein gezelschap of liever nog: alleen. Pas dan ervaar je de kracht van zo’n bijzondere plek.